Onze wereldbevolking groeit en de landbouwsector staat dan ook voor de uitdaging om een veel groter deel van de dagelijkse voedselinname voor die bevolking te produceren. Een van de mogelijkheden die op een steeds grotere achterban kan rekenen, is aquacultuur. Die levert immers een grotere oogst tegen lagere kosten dan het vangen van een slinkende populatie van wilde eetbare vis. De gevolgen van de stijgende prijs van voederingrediënten voor de duurzaamheid van aquacultuur laten zich echter stilaan voelen. Hieronder gaan we kort in op de informatie die onlangs werd gepubliceerd in Technical Paper No. 541 van FAO Fisheries and Aquaculture en de manier waarop hun bevindingen een impact hebben op de aquacultuur.
De huidige voedselvoorziening vertrouwt in grote mate op aquatische producten die steeds vaker worden geleverd door middel van aquacultuur. De toekomst van de sector zal afhangen van de mate waarin de sector deze uitdaging met glans kan aangaan. Het marktaandeel van aquacultuur, dat vroeger enkel beoefend werd door hobbyisten, is sinds 1970 geleidelijk aan gestegen van 4 % tot 36 % in 2006, een negenvoudige stijging, die zich naar verwachting zal blijven voortzetten. China, dat bekend staat om haar viskeuken, haalt ongeveer 70 % van haar visproductie uit aquacultuur. Naar verwachting zal aquacultuur tegen 2020 wereldwijd tussen 120 en 130 miljoen ton vis leveren om zo tegemoet te kunnen komen aan de vraag. Gezien de groeiende wereldbevolking moeten echter ook de voedermiddelen voor de aquacultuur duurzaam zijn.
De stijgende kosten van voederingrediënten voor aquacultuur
De studie die in bovenstaande paper wordt genoemd, kijkt naar de stijgende kosten van voederingrediënten voor aquacultuur. Enkele van de meestgebruikte grondstoffen, zoals maïs, sojabonen, vismeel en visolie, tarwe en rijst, moeten de concurrentie aangaan met de traditionele veeteelt. Ze worden bovendien op internationaal niveau verhandeld, waardoor de kosten afhankelijk zijn van de grillen van de markt. Als we daarbij ook nog eens de stijgende vraag naar plantaardige olie en maïs voor biodiesel en ethanol optellen, zien we dat de factoren die een invloed kunnen hebben op het voeder een ernstig probleem vormen voor de markt, zeker nu de grondstofprijzen sinds 2005 tussen 67 % en 250 % zijn gestegen. Hoewel de stijging van de grondstofprijzen kan worden tegengegaan door overheidsinmenging, kan dit ten koste gaan van de marktparticipatie.
De druk van deze stijgingen zal naar verwachting op de schouders van de kleine bezitters en landbouwers terechtkomen, hoewel de digitalisering het voederproductieproces efficiënter kan maken en zo voederfabrieken de kans geeft om in te spelen op de behoeften van deze kleinere klanten. Aangezien de wereldbevolking blijft groeien, zullen de beschikbaarheid van en de toegang tot eigendommen en water voor de visteelt een zware impact blijven hebben op de winstgevendheid van aquacultuurbedrijven, met name doordat de vraag naar commerciële grondstoffen, ten opzichte van grondstoffen die in boerderijen worden geproduceerd, zal toenemen. Tegelijkertijd zal er door de verstedelijking meer vraag zijn naar zowel het gebruik van aquacultuur voor de productie van voeder als de verdeling van inkomsten en voeding wereldwijd.
Inzetten op nieuwe bronnen
De stijgende prijs en vraag naar vismeel en visolie zal over het algemeen de vraag naar alternatieven voor deze producten doen toenemen. De sector kan daardoor blijven concurreren en de uitdaging blijven aangaan om voedermiddelen voor de aquacultuur te voorzien met het oog op een duurzame productie. Deze zoektocht naar nieuwe bronnen voor eiwitten en voedingsstoffen beperkt zich trouwens niet tot de aquacultuursector. Ook andere sectoren die tal van verschillende methoden hanteren, zoals insectenmeel in voeder om het gehalte aan eiwitten en calcium te verhogen, volgen deze trend. Een gecombineerde methode is hier aan de orde en geeft landbouwers, bedrijven uit de private sector, onderzoeksinstanties en overheidsinstanties de mogelijkheid om samen te werken aan een sterkere nationale capaciteit om in te spelen op de stijgende kosten van voedermiddelen voor de aquacultuur en de bijbehorende productiekosten van aquacultuur.
Ondersteuning om kosten terug te dringen en optimale kwaliteit te leveren
Door uw grondstoffen voor de productie van voeder voor de aquacultuur op te volgen, kunt u uw recept verfijnen om uw groei te optimaliseren en het afval en de kosten van uw voeder tot een minimum te beperken. Dat gaat niet met verouderde software die de schommelingen in de kwaliteit en prijzen niet kan bijhouden. Bij Adifo Software kunnen we u de tools aanreiken die u nodig hebt om uw voeder voor de aquacultuur naar een hoger niveau te tillen en daarbij uw kosten te beperken. Zo wordt het voor u gemakkelijker om mee te gaan met de veranderingen op de markt. Neem gerust vandaag nog contact met ons op om aan de slag te kunnen gaan.